‘’Ρεαλιστές’’ και ‘’υπερπατριώτες’’ ακονίζουν πάλι τα μαχαίρια, παίρνουν θέσεις μάχης και προδιαγράφουν τα αγροτεμάχια του καταραμένου διχασμού. Σίγουρα κάτι δεν πήγε καλά στη μυστική διπλωματία, στις έξωθεν πιέσεις και στις λεπτομέρειες της Τελικής Συμφωνίας κι έμειναν μελανά σημεία που θίγουν δίκαια τις πατριωτικές ευαισθησίες των Ελλήνων (για να μη παραξηγούμαστε) Μακεδόνων. Σκοτεινά σημεία που ίσως αποβούν μοιραία για το μέλλον των σχέσεων των δύο λαών και το νεκροζώντανο φάντασμα του αλυτρωτισμού.
Διάβασα λεπτομερώς και προσεκτικά τα 20 άρθρα τη Συμφωνίας που δημοσιεύτηκε σήμερα στις εφημερίδες (14.6.18) και επιχειρώ ψύχραιμα μια προσωπική κριτική για τα στραβά και τα καλά της. Θα τα εκθέσω πιο αναλυτικά παρακάτω, αλλά προεξαγγελτικά θα μου επιτρέψετε να πω με δυο λόγια το τελικό συμπέρασμά μου: Παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις μου για τις έννοιες της ιθαγένειας και της γλώσσας, η Συμφωνία πρέπει να υλοποιηθεί σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, γιατί πιστεύω ότι τα οφέλη από έναν έντιμο συμβιβασμό, από μια κακή ίσως συμφωνία, θα είναι στην πράξη και στην εφαρμογή της πολλαπλάσια και θετικά από τη μη λύση ή την αναστολή της υλοποίησής της.
Τα μελανά σημεία – αδυναμίες
Το πιο μελανό – αδύναμο σημείο της Συμφωνίας είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα δίνει επίσημα (με υπογραφή του Έλληνα πρωθυπουργού) το εθνικό όνομα ‘’Μακεδόνες’’ κατ’ αποκλειστικότητα στην κρατική υπόσταση των Σκοπίων, ενώ για την ελληνική Μακεδονία ακόμη και η χρήση των εμπορικών επωνυμιών (μακεδονικός κλπ.) θα τεθεί αργότερα προς διευθέτηση σε μικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων. Δηλαδή, όπως επισήμαναν έγκριτοι επιστήμονες, θα έχουμε ‘’κράτος της Βόρειας Μακεδονίας που θα κατοικείται από ‘’Μακεδόνες’’ σε αντίθεση προς τη Νότια Μακεδονία που κατοικείται από Έλληνες…’’. ‘Αρα ο αλυτρωτισμός μπορεί να συνεχιστεί, σε άλλες ίσως συνθήκες, και οι ”μόνοι κανονικοί Μακεδόνες’’ να θελήσουν (όχι αναγκαστικά με όπλα) να ελευθερώσουν τη Νότια Μακεδονία που κατέχουν οι Έλληνες… Το θέμα είναι δηλαδή τι γράφεις σε μια συμφωνία και πώς αποτρέπεις με ακριβείς διατυπώσεις να μην επαναληφθούν φαντάσματα του παρελθόντος…
Εδώ γίνεται και μια σημαντική παράλειψη και διαστρέβλωση του erga omneς, που το ακούγαμε ως χθες ότι ήταν ‘’κόκκινη γραμμή’’. Αφού το κράτος ονομάστηκε Βόρεια Μακεδονία, έπρεπε και η ιθαγένεια/εθνικότητα να είναι ‘’Βορειομακεδονική’’, όρος που θα τη διαστέλλει ισχυρά από το σκέτο ‘’Μακεδονική’’ και το ίδιο να ισχύει και για τη γλώσσα, ‘’Βορειομακεδονική’’ ή ‘’Σλαβομακεδονικη’’. Οι αστερίσκοι ‘’πολίτης Βόρειας Μακεδονίας’’ δίπλα στο ‘’Μακεδόνας’’ και ‘’γλώσσα Μακεδονική’’ με τη διευκρίνιση ότι ανήκει στις νότιες σλαβικές γλώσσες, είναι ψιλά γράμματα που πιθανόν να παραμεριστούν από την πρώτη στιγμή και θα μείνουν μόνα τους το Μακεδόνας και το Μακεδονική .
Τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό προβλέπεται ενόψει της υπογραφής της Συμφωνίας να ενταθούν…
Τα θετικά στοιχεία
Ωστόσο, σε αρκετά σημεία της Συμφωνίας γίνεται σαφής διάκριση της καταγωγής και της κουλτούρας των δύο λαών, γίνονται συγκεκριμένες δεσμεύσεις και δίνεται χρονικό πλαίσιο για την μη χρήση ελληνικών συμβόλων της αρχαίας Μακεδονίας, όπως του ”ήλιου της Βεργίνας’’, ελληνικών αγαλμάτων κλπ. Επίσης γίνονται σαφείς αναφορές και δεσμεύσεις για την αλλαγή του συντάγματος και την αποχή από κάθε είδους αλυτρωτισμό.
Το δεύτερο μέρος της Συμφωνία, τα 11 από τα 20 συνολικά άρθρα, μιλούν για την πολιτική, κοινωνική και οικονομική συνεργασία και ”την ενίσχυση και εμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών’’. Παρόλο που είναι συνηθισμένο ευχολόγιο σε μια διακρατική συμφωνία, από το περιεχόμενο φαίνεται ότι η πολλαπλή συνεργασία, αν τελεσφορήσει τελικά, θα αποβεί επωφελής για το συμφέρον και των δύο χωρών.
Η τελική συμφωνία προνοεί ”την επανεξέταση (από την ΠΓΔΜ) του καθεστώτος των μνημείων που αναφέρονται στην αρχαία ελληνική ιστορία και πολιτισμό…”.
Καλύτερη από μια μη συμφωνία…
Παρά τις αδυναμίες και τα σκοτεινά σημεία, η Συμφωνία που πρόκειται να υπογραφεί από τους δύο πρωθυπουργούς μάλλον την Κυριακή, δεν παύει να είναι καλύτερη από τη μη συμφωνία και την πολύχρονη τακτική της μη λύσης, του παγώματος και του στρουθοκαμηλισμού. Πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία για την υλοποίηση της συμφωνίας, με στενή παρακολούθηση από την ελληνική πλευρά, σύμφωνα με την πρόνοια της Συμφωνίας, για την πιστή εφαρμογή των άρθρων και των αστερίσκων του περιεχομένου της από την ΠΓΔΜ.
Κατά τη γνώμη μου, τα θετικά στοιχεία που θα προκύψουν από την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Ελλάδας-ΠΓΔΜ, θα είναι ασύγκριτα πολλαπλάσια από την ανακοπή της και την μη υλοποίησή της, για τη χώρα μας, την ειρήνη και την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Ας μη ξεχνάμε ότι αν διατηρηθεί το ως τώρα διακρατικό καθεστώς, η ‘’Δημοκρατία της Μακεδονίας’’ θα αναγνωριστεί και από άλλες χώρες ανά τον κόσμο, ενώ η εγκαθίδρυση στα βόρεια σύνορά μας, με ποικίλους τρόπους, της Ρωσίας και της Τουρκίας θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για τη χώρα μας και την ειρήνη γενικότερα στα Βαλκάνια.
Χ.ΖΑΦ.
Eδώ και καιρό έχει προωθηθεί μια σημασία του όρου erga omnes που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικοτητα. Από τη στιγμή που στη συμφωνία προβλέπεται οτι η πΓΔΜ θα εφαρμόζει τα προβλεπόμενα σε αυτήν αναφορικά με το όνομα σε όλες τις διμερείς τις σχέσεις με τρίτα μέρη (υποκείμενα του διεθνούς δικαίου που δεν συμβάλλονται με την παρούσα συμφωνία) τότε ικανοποιείται το erga omnes.
Γράφετε στα αρνητικά τής Συμφωνίας πως: “θα έχουμε ‘’κράτος της Βόρειας Μακεδονίας που θα κατοικείται από ‘’Μακεδόνες’’ σε αντίθεση προς τη Νότια Μακεδονία που κατοικείται από Έλληνες…”
Χειρότερο ακόμα. Θα έχουμε κράτος τής Βόρειας Μακεδονίας που θα κατοικείται από Μακεδόνες σε αντίθεση προς τη “βόρεια επαρχία του πρώτου μέρους” (πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος “Νότια” ή “Ελληνική Μακεδονία”) που θα κατοικείται από Έλληνες.
Με ή χωρίς συμφωνία, το αφήγημα των Σκοπιανών παραμένει: “ΕΜΕΙΣ είμαστε οι αληθινοί Μακεδόνες, εσείς είστε είτε Έλληνες άποικοι από την Πελοπόννησο που ήρθατε το 1912, είτε Χριστιανοί Τούρκοι που ήρθατε πρόσφυγες το 1923, είτε ‘δικοί μας’ που δηλώνετε Έλληνες επειδή σας καταπιέζει το ελληνικό κράτος. Πριν το 1912 βορείως των Τεμπών δεν υπήρχαν Έλληνες”.
Η Συμφωνία των Πρεσπών αναγνωρίζει επισήμως τον σκοπιανό ψυχωτικό εθνικισμό, εξαφανίζει από την εικόνα την υπερχιλιετή παρουσία των Ελλήνων στη Μακεδονία, αμφισβητεί την εντοπιότητά μας στην Μακεδονία, αμφισβητεί τον μεσαιωνικό και νεώτερο πολιτισμό μας (νύξεις γίνονται μόνο για τον “αρχαίο ελληνικό πολιτισμό”), και μας χαρακτηρίζει ξένους πάνω στην ίδια μας τη γη, αφαιρώντας μας κιόλας το δικαίωμα να αυτοαποκαλούμαστε και επισήμως Μακεδόνες ή -έστω- Ελληνομακεδόνες.
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι απαράδεκτη και εκφράζει όχι μόνο τον ανθελληνικό ρατσισμό των Σκοπιανών, αλλά και το -ανεξήγητο για μένα- μίσος πολλών μελών της ελληνόφωνης Αριστεράς και της ελληνικής φιλελεύθερης ελίτ της Αθήνας προς τους Έλληνες της Μακεδονίας.
Ελπίζω πως η ηχηρή απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών από έναν φανατισμένο λαό που δεν θέλει “ενίσχυση και εμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών” και που δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί με τίποτα λιγότερο από το να μετατεθούν τα σύνορα του κράτους του στον Όλυμπο, να σας αφύπνισε, και να σας έκανε να αναθεωρήσετε την αστήρικτα αισιόδοξη θέση σας.
Comments are closed.