Σαν σήμερα, Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 1943 στο σκοπευτήριο Καισαριανής σταμάτησαν τρία αυτοκίνητα. Από τα δύο κατέβηκε το εκτελεστικό απόσπασμα και τέσσερις κατάδικοι. Από το τρίτο οι μελλοθάνατοι: Γεώργιος Ιβάνωφ και οι συνεργάτες του, Βασίλης Μαλιόπουλος και Γιάννης Κοντόπουλος, αξιωματικοί του Ναυτικού και οι δύο.
Στο κρύο πρωινό, στο μισοσκόταδο, οι Γερμανοί μετρούσαν τα θύματά τους. Ξαφνικά, ο Ιβάνωφ ορμά πάνω στον κλοιό μπροστά του, ρίχνει κάτω δύο Γερμανούς και τρέχει με μεγάλη ταχύτητα απέναντι στα δέντρα. Από πριν είχε βγάλει με αριστοτεχνικό τρόπο τις χειροπέδες. Είχε απομακρυνθεί περί τα 50 μέτρα από τους ξαφνιασμένους Γερμανούς όταν έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Σε λίγα δευτερόλεπτα θα είχε προλάβει να κρυφτεί μέσα στα δέντρα, οι σφαίρες όμως τον βρήκαν στο πόδι και στα πλευρά. Προχώρησε λίγο αιμορραγώντας και έπεσε κάτω… Οι Γερμανοί τον έπιασαν, τον έσυραν και τον έδεσαν στο ξύλινο παλούκι.
Εκεί έτρεξε ο καθολικός ιερέας, ο πατήρ Νταλέζ που είχε πάει στις φυλακές να τον εξομολογήσει, διαμαρτυρόμενος γιατί η εκτέλεση του πληγωμένου αποτελεί παράβαση του διεθνούς δικαίου. Οι Γερμανοί τον αγνόησαν. Ο Ιβάνωφ αιμορραγώντας κοιτούσε με βαθιά περιφρόνηση τους εκτελεστές του. Μετά τους τυφεκισμούς το κεφάλι του έπεσε… Πριν από τα χείλη του είχε βγει η κραυγή! «Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Πολωνία!»
Απόσπασμα κειμένου του αντιναυάρχου ε.α. Ξενοφώντα Μαυρογιάννη για τον ελληνοπολωνό ήρωα της εθνικής αντίστασης και αθλητή του “Ηρακλή” Θεσσαλονίκης Γεώργιο Ιβάνωφ- Σαϊνοβιτς στον ιστότοπο ‘’Αβέρωφ, διαδικτυακό θωρηκτό’’.
**Δείτε περισσότερα για τον Γεώργιο Ιβάνωφ στη σχετική ανάρτηση του thessmemory.com
